مطابق جدول ۵-۴ میانگین دامنه حرکتی آرنج قبل از انجام مداخله در گروه آزمون ۵/۳۲ درجه بوده است، پس از انجام مداخله به ۱/۸۲ درجه رسیده است (بطور متوسط ۵۰ درجه افزایش دامنه حرکتی)، میانگین دامنه حرکتی در گروه کنترل از ۵/۱۷ به ۶۷/۴۱ درجه تغییر یافته است (یعنی بطور متوسط ۲۴ درجه افزایش دامنه حرکتی). این تغییرات در نمودار شماره ۲-۴ تصویر شده است.
نمودار شماره ۲-۴- تغییرات دامنه حرکتی آرنج در دو گروه آزمایش (کاردرمانی و بیوفیدبک) و کنترل (کاردرمانی تنها) قبل و بعد از مداخله به درجه
میانگین دامنه حرکتی در مچ بیماران گروه آزمایش (کاردرمانی و بیوفیدبک) قبل از انجام مداخله ۷۵/۱۳ درجه بوده که پس از انجام مداخله به ۸۳/۶۰ درجه رسید. در گروه کنترل از ۶۷/۱۱ به ۹۲/۴۳ درجه رسید (نمودار شماره ۴).
نمودار شماره ۳-۴. میانگین تغییرات دامنه حرکتی مچ دست در دو گروه آزمایش و کنترل قبل و بعد از درمان به درجه
دامنه حرکتی مچ دست در گروهی که از کاردرمانی همراه با بیوفیدبک استفاده کردند بطور متوسط ۴۷ درجه افزایش داشت در حالیکه در گروهی که از تمرینات کاردرمانی به تنهایی استفاده کرده بودند این تغییرات دامنه حرکتی بطور متوسط تقریباً ۳۲ درجه افزایش یافته بود)
میانگین دامنه حرکتی انگشتان در گروه آزمایش از ۶۷/۱۱ به ۵۸/۴۴ درجه رسید و در گروه کنترل از ۸۳/۵ به ۷۵/۱۳ درجه رسید.
نمودار شماره ۴-۴. میانگین تغییرات دامنه حرکتی انگشتان دست در دو گروه آزمایش و کنترل قبل و بعد از درمان به درجه
همچنین دامنه حرکتی انگشتان در گروه آزمون که از کاردرمانی همراه با بیوفیدبک استفاده کردند بطور متوسط ۳۲ درجه افزایش داشت در حالیکه در گروهی که از تمرینات کاردرمانی به تنهایی استفاده کرده بودند این تغییرات دامنه حرکتی بطور متوسط تقریباً ۸ درجه افزایش یافته بود.
جدول ۶-۴ توزیع میانگین و انحراف معیار نمرات آزمون بارتل در بیماران سکته مغزی
نمرات آزمون بارتل قبل از مداخله
نمرات آزمون بارتل بعد از مداخله
گروه
میانگین
انحراف معیار
میانگین
انحراف معیار
آزمون (۱۲n=)
۷۵/۶۲
۷۶۳/۱۰
۰۸/۷۳
۶۴۱/۱۳
کنترل (۱۲n=)
۰۸/۶۰
۳۸۸/۶
۵۰/۶۳
۹۹۵/۹
پس از ارزیابی‌های انجام شده نمره عملکرد روزانه زندگی با معیار بارتل در گروه آزمایش از ۷۵/۶۲ به ۰۸/۷۳ رسید، در گروه کنترل از ۰۸/۶۰ به ۵۰/۶۳ رسید. (جدول ۶-۴) یعنی در گروهی که علاوه بر کاردرمانی بیوفیدبک نیز داشته اند، بیش از ۱۰ نمره بهبود در توانایی انجام فعالیتهای روزمره زندگی داشته اند در حالیکه در گروه کنترل متوسط افزایش نمره آزمون بارتل به ۴/۳ نمره رسید.
نمودار ۵-۴ توزیع میانگین نمرات آزمون بارتل در بیماران سکته مغزی
(۳-۴) تحلیل داده ها
در این پژوهش دستگاه بیوفیدبک تراپی به منظور افزایش دامنه حرکتی مچ دست در بیماران سکته مغزی استفاده شد، پس از انجام مداخله تاثیر این مدالیته بر دامنه حرکتی مفاصل آرنج، مچ و انگشتان دست توسط گونیامتر بررسی شد، همچنین ارزیابی شدت اسپاستی سیتی با آزمون آشورث و توانایی عملکرد روزمره زندگی با آزمون بارتل صورت گرفت. برای بررسی ارتباط عملکردهای دست و آرنج و انگشتان با همدیگر وبا توانایی انجام عملکرد روزمره زندگی، ضریب همبستگی دامنه حرکتی مفاصل آرنج، مچ دست و انگشتان با یکدیگر و با توانایی انجام حرکات روزمره زندگی (نمره بیمار در مقیاس بارتل) محاسبه گردید (جدول شماره ۷-۴). همچنانکه در این جدول مشاهده میشود.
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
جدول شماره ۷-۴ بررسی ارتباط عملکرد روزمره زندگی با دامنه حرکتی آرنج، مچ دست و انگشتان قبل و پس از مداخله
