۳-۳- ضدعفونی بذور و وسایل کار
ابتدا بذور ماریتیغال در محلول هیپوکلریت سدیم ۵ درصد به مدت ۲ دقیقه ضدعفونی شدند. سپس در داخل پتری­دیش‌های ۱۰ سانتی­­متری استریل شده، کاغذ واتمن شماره ۱ قرار داده شد. در انتها بذور بر روی کاغذ واتمن قرار گرفته شدند و پس از بسته شدن درب پتری‌دیش‌ها، درون ژرمیناتور قرار داده شدند.
۳-۴- نحوه پرایم بذور
برای پرایم­کردن بذور، محلول­های مورد نظر با توجه به تیمارها و غلظت­های معین شده، ساخته شدند. سپس ۲۰ عدد بذر به مدت ۲۴ ساعت درون محلول­های پرایمینگ قرار گرفتند و بعد از ۲۴ ساعت بذور از محلول­ها خارج و پس از خشک­شدن به پتری­دیش‌ها منتقل شدند. برای تیمار شاهد از آب مقطر به میزان ۱۰ میلی­لیتر استفاده شد و برای اعمال تنش شوری از کلرید­سدیم با غلظت­های مشخص شده به میزان ۱۰ میلی­لیتر در پتری­دیش‌های مربوط به تیمارهای شوری استفاده شد. در نهایت درب پتری­دیش‌ها بسته شد و در داخل اتاقک رشد در دمای °C1±۲۵ به مدت ۱۰ روز قرار گرفتند. در هر روز تعداد بذور جوانه زده شمارش شد و در روز آخر صفت­های جوانه‌زنی محاسبه شدند.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۳-۵- محاسبه پارامترهای جوانه‌زنی
در پایان (روز دهم) صفت­های زیر محاسبه شدند :
۳-۵-۱- درصد جوانه‌زنی
۱۰۰ × (تعداد کل بذور/تعداد بذور جوانه‌زده تا روزi ) = درصد جوانه‌زنی
۳-۵-۲- سرعت جوانه‌زنی
روز آخر/ بذور جوانه‌زده در روز آخر +…+ روز ۱ / بذور جوانه‌زده در روز ۱ = سرعت جوانه‌زنی
۳-۵-۳- شاخص بنیه بذر
% GR MSH / 100 = بنیه بذر
که در این رابطه: % GR = درصد جوانه‌زنی، MSH= میانگین طول گیاهچه
۳-۵-۴- طول گیاهچه
طول گیاهچه با بهره گرفتن از خط­کش میلی­متری محاسبه گردید و بر اساس واحد میلی­متر گزارش گردید. برای هر گروه تیماری سه تکرار محاسبه و میانگین بر اساس واحد میلی­متر گزارش گردید.
۳-۵-۵- وزن­تر و خشک گیاهچه
بدین منظور از ترازوی دیجیتال sartorious مدل BPSIID با دقت وزن ۰۰۰۱/۰ گرم استفاده شد، سپس نمونه­ها به مدت ۴۸ ساعت در درون آون با دمای ۷۲ درجه سانتی ­گراد قرار داده شدند و در نهایت وزن خشک نمونه‌ها اندازه‌گیری شد.
۳-۶- محاسبه صفات بیوشیمیایی
۳-۶-۱- روش تهیه عصاره آنزیمی
یک گرم از بافت گیاه را درون هاون که از روز قبل در یخچال قرار گرفته بود گذاشته شد. سپس ۵ میلی­لیتر محلول استخراج به آن اضافه گردید و به خوبی به مدت ۱۰ دقیقه سابیده شدند تا یک محلول هموژن حاصل شد. عصاره حاصل به مدت ۲۴ ساعت درون بوراکس (دی سدیم تترابورات)، ۲ گرم Na₂EDTA و ۵۰ گرم PEG 2000 با هم مخلوط شدند و با آب مقطر به حجم ۱۰۰ میلی­لیتر رسانده شد و در یخچال با دمای ۴ درجه قرار گرفت. بعد از ۲۴ ساعت عصاره به مدت ۵ دقیقه درون سانتریفیوژ ۶۰۰۰ دور گذاشته شد.
۳-۶-۲- سنجش آنزیم آلفا آمیلاز
بر اساس متد کالریمتری Bergmayer انجام شد. نیم میلی­لیتر سوبسترا (نشاسته سوکسینیل شده) با محلول حاوی فسفات سدیم (۱۰ میلی­مول)، سدیم­کلرید (۳ میلی­مول)، با “پی اچ” ۵/۵ در ۲۵ درجه سانتی ­گراد انکوبه شد. در پایان زمان استاندارد واکنش با اضافه­کردن ماده رنگ‌زا ۳و۵- دی نیترو سالسیلیک اسید (۱۰mg/ml) در محلول هیدروکسید سدیم (۴ میل­مول) دارای سدیم پتاسیم تارتارات (۳/۰ g/ml) کامل شده و پس از قرار گرفتن در آب جوش متوقف شد. جذب آن در ۵۴۶ نانومتر قرائت و بر اساس منحنی استاندارد، مقدار فعالیت آنزیم ارزیابی گرفت.
۳-۶-۳- سنجش فعالیت هورمون جیبرلین
بدین منظور از دستگاهHPLC مدل UniCam استفاده شد و با روش ایزوکرانیک جداسازی صورت پذیرفت.
۳-۶-۴- سنجش پروتئین
بدین منظور از روش کجلدال استفاده شد. طی آن پودر نمونه گیاهی در اسید سولفوریک غلیظ در حضور کاتالیست حاوی یون مس جوشانده شد تا ازت بصورت آمونیاک در آید. آمونیاک حاصله به وسیله اسید بوریک جذب شد. یون­های آمونیوم با اسید کلریدریک و سپس محلول سود تیتر شدند. به ازای هر یک مول اسید کلریدریک مصرفی ۱۴ گرم نیتروژن در بافت اولیه وجود داشت. با بهره گرفتن از ضریب ۲۵/۶ میزان پروتئین قابل سنجش شد.
۳-۷- آنالیز داده ­ها
پس از پایان آزمایشات، آنالیز داده ­ها با بهره گرفتن از نرم‌افزار آماری SAS (Version 9.1) و مقایسه میانگین­ها به روش آزمون دانکن در سطح احتمال ۵ درصد انجام شد. رسم نمودارها با بهره گرفتن از نرم‌افزار Excel صورت گرفت.
فصل چهارم
تجزیه
و
تحلیل داده‌ها
۴-۱- درصد جوانه‌زنی
جدول تجزیه واریانس درصد جوانه‌زنی (جدول ۴-۱) نشان می‌دهد که اثر اصلی شوری و اثر متقابل شوری با سالیسیلیک اسید و نیترات پتاسیم در سطح احتمال ۱ درصد معنی­دار شده است، هم‌چنین اثر اصلی سالیسیلیک اسید در سطح احتمال ۵ درصد معنی­دار شده است ولی در اثر اصلی نیترات پتاسیم و اثرات متقابل شوری در سالیسیلیک اسید، شوری در نیترات پتاسیم و سالیسیلیک اسید در نیترات پتاسیم اختلاف معنی­داری مشاهده نگردید.
مقایسه میانگین درصد جوانه‌زنی تحت تأثیر سطوح فاکتور شوری در (جدول ۴-۳) و (نمودار ۴-۱) نشان می‌دهد که با افزایش شوری شاهد کاهش درصد جوانه‌زنی هستیم به­ طوری که بالاترین درصد جوانه‌زنی به میزان ۲۲/۸۷ درصد مربوط به شاهد و کم‌ترین درصد جوانه‌زنی به میزان ۴۱/۱۲ درصد مربوط به شوری ۲۵۰ میلی­مولار می‌باشد.
مقایسه میانگین درصد جوانه‌زنی تحت تأثیر سطوح فاکتور سالیسیلیک اسید در (جدول ۴-۵) و (نمودار ۴-۲) نشان می‌دهد که با افزایش سالیسیلیک اسید درصد جوانه‌زنی نسبت به سطح شاهد افزایش پیدا می‌کند. البته بین سطح دوم و سوم سالیسیلیک اسید اختلاف معنی­داری وجود ندارد. سطوح ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی­گرم در لیتر سالیسیلیک اسید به ترتیب دارای ۴۱/۴۷ و ۷۴/۴۵ درصد جوانه‌زنی هستند و کم‌ترین درصد جوانه‌زنی به میزان ۶۳/۳۹ درصد مربوط به شاهد می‌باشد.
مقایسه میانگین درصد جوانه‌زنی تحت تأثیر سطوح فاکتور نیترات پتاسیم در (جدول ۴-۷) و (نمودار ۴-۳) بیان­گر این است که بین سطوح مختلف نیترات پتاسیم تفاوت معنی­داری وجود ندارد و درصد جوانه‌زنی بین سطوح مختلف از نطر آماری تفاوتی با یکدیگر ندارند.
مقایسه میانگین درصد جوانه‌زنی تحت تأثیر سطوح مختلف شوری و سالیسیلیک اسید در (جدول ۴-۹) و (نمودار ۴-۴) نشان می‌دهد که بیشترین میزان درصد جوانه‌زنی مربوط به شوری صفر میلی­مولار و سالیسیلیک اسید ۴۰۰ میلی­گرم در لیتر به میزان ۱۰۰ درصد و کم‌ترین میزان درصد جوانه‌زنی مربوط به شوری ۲۵۰ میلی­مولار و عدم مصرف سالیسیلیک اسید و مصرف ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی­گرم در لیتر سالیسیلیک اسید به میزان ۱۰، ۳۳/۱۳ و ۱۵درصد می‌باشد. مشاهده می‌شود در شرایط عدم حضور شوری مصرف سالیسیلیک اسید بر درصد جوانه‌زنی مؤثر می‌باشد و در سطح سوم شوری این عامل چندان مؤثر و تأثیر گذار نمی باشد و تأثیری بر روی جوانه‌زنی ندارد.
مقایسه میانگین درصد جوانه‌زنی تحت تأثیر سطوح مختلف شوری و نیترات پتاسیم در (جدول ۴-۱۱) و (نمودار ۴-۵) نشان می‌دهد که بیشترین درصد جوانه‌زنی به میزان ۹۰ درصد مربوط به شوری صفر میلی­مولار و نیترات پتاسیم ۲۵/۰ مول بر لیتر و کم‌ترین درصد جوانه‌زنی به میزان ۳۳/۳ درصد مربوط به شوری ۲۵۰ میلی­مولار و نیترات پتاسیم ۳۵/۰ مول بر لیتر است. مشاهده می‌شود در شرایط عدم حضور شوری پرایم بذر با نیترات پتاسیم، بر روی درصد جوانه‌زنی اثر منفی دارد و با افزایش شوری محیط تأثیر منفی این عامل کاهش می‌یابد.
مقایسه میانگین درصد جوانه‌زنی تحت تأثیر سطوح مختلف سالیسیلیک اسید و نیترات پتاسیم (جدول ۴-۱۳) و (نمودار ۴-۶) نشان می‌دهد که بیشترین درصد جوانه‌زنی به میزان ۱۰۰ درصد مربوط به سالیسیلیک اسید ۴۰۰ میلی­گرم در لیتر و عدم مصرف نیترات پتاسیم و کم‌ترین درصد جوانه‌زنی به میزان ۳۳/۶۸ درصد مربوط به صفر میلی­گرم در لیتر سالیسیلیک است با ۳۵/۰ مول بر لیتر نیترات پتاسیم است.
مقایسه میانگین درصد جوانه‌زنی تحت تأثیر سطوح مختلف شوری، سالیسیلیک اسید و نیترات پتاسیم در (جدول ۴-۱۵) نشان می‌دهد که بیشترین درصد جوانه‌زنی به ترتیب مربوط به ۴۰۰ میلی­گرم در لیتر سالیسیلیک اسید با عدم مصرف نیترات پتاسیم و ۲۰۰ میلی­گرم در لیتر سالیسیلیک اسید با ۲۵/۰ مول بر لیتر نیترات پتاسیم و عدم مصرف نیترات پتاسیم به مقدار ۱۰۰، ۳۳/۹۸ و ۹۵ درصد و هم‌چنین کم‌ترین درصد جوانه‌زنی به میزان ۳۳/۳ درصد مربوط به شوری ۲۵۰ میلی­مولار، عدم مصرف سالیسیلیک اسید و نیترات پتاسیم ۳۵/۰ مول بر لیتر می‌باشد.
نمودار ۴-۱- بررسی درصد جوانه‌زنی ماریتیغال تحت تیمارهای شوری
نمودار ۴-۲- بررسی درصد جوانه‌زنی ماریتیغال تحت تیمارهای سالیسیلیک اسید
نمودار ۴-۳- بررسی درصد جوانه‌زنی ماریتیغال تحت تیمارهای نیترات پتاسیم
نمودار ۴-۴- بررسی درصد جوانه‌زنی ماریتیغال تحت تیمارهای شوری و سالیسیلیک اسید
نمودار ۴-۵- بررسی درصد جوانه‌زنی ماریتیغال تحت تیمارهای شوری و نیترات پتاسیم
نمودار ۴-۶- بررسی درصد جوانه‌زنی ماریتیغال تحت تیمارهای سالیسیلیک اسید و نیترات پتاسیم
۴-۲- سرعت جوانه‌زنی