• • ترویج به عنوان یک شیوه مؤثر و آموزشی غیررسمی با کمک ابزارها و شیوه های خاص و منحصر به فرد خود می تواند موجب ارتقای سطح دانش و آگاهی های افراد و جامعه گردد و بر این اساس به تقویت روحیه، فرهنگ تعاونی و ارزش های تعاونی کمک نموده و در جهت تشکیل تعاونی ها در گرایش های مختلف با توجه به امکان سنجی های موجود کمک نموده و موجب ارتقای سطح کیفی تعاونی های موجود گردد.

• • توسعه آموزش ها و توسعه منابع انسانی بدون شک در تقویت بکارگیری شیوه های نوین مدیریتی در سطح جامعه و مؤسسات و شرکت های تعاونی و توسعه بهره وری به عنوان یکی از راهکارهای اساسی در تأمین منابع مالی امروزه دولت ها خواهد بود.

• • محدودیتهای نیروی انسانی در بخش تعاون و گستردگی تخصصها و حمایتها و نیازهای جامعه و لزوم جلب مشارکت های مردمی، ضرورت همکاری با سایر دستگاه های اجرایی و سازمان ها و دانشگاه ها و… را ایجاب می نماید. این موضوع به ویژه به دلیل فعال سازی واحدهای کارآفرینی در سطح دانشگاه ها و ادارات و تخصیص مناسب بودجه های اشتغال و … و بودجه قابل توجه ایشان در فعالیت های آموزشی و ترویجی و فرهنگی از اهمیت قابل توجهی برخوردار است.

• • انجام فعالیتهای ترویجی تعاون، در صورتی که به نحو مناسبی صورت گیرد میتواند موجب اشتغالزایی پایدار، توسعه بهره وری، افزایش GNP، افزایش آموزش های عمومی، توسعه فرهنگی جامعه، ارتقای روحیه و فکرهایی که با اصول و ارزش های تعاونی همراه است در جامعه، گسترش حفاظت از محیط زیست، استاندارد، مدیریت مشارکتی و … گردیده و در نهایت در جهت دستیابی به توسعه پایدار قدم بردارد، در حالیکه در بقیه موارد اینگونه نیست.

• • با توجه به منابع محدود مالی و انسانی در سطح دستگاه های اجرایی و دولتی لزوم گسترش فعالیت ها در بکارگیری از شیوه های مناسب و مؤثر در بخش ترویج از جمله ترویج خصوصی، انعقاد توافقنامه های همکاری با دستگاه ها، فعال سازی اتحادیه ها و اتاق های تعاونی و…. احساس می شود.

• • با عنایت به موارد فوق تشکیل و تقویت معاونت ترویج و توسعه در وزارت تعاون هر چند به صورت موقت (یک دوره ۱۰ ساله) با ادغام برخی واحدها و دفاتر تخصصی و تغییر ساختار لازم به همراه شورای عالی ترویج تعاون پیشنهاد می شود.

• • طراحی شورای مرکزی ترویج در ستاد و شوراهای استانی با عضویت مدیران عالی و ارشد وزارت تعاون، اتحادیهها، اعضای متخصص از اساتید دانشگاهها و حسب مورد از سایر دستگاه ها در جهت سیاستگزاری، تعیین خط مشیها و تصمیمگیری در مورد طرح ها.

• • اولویت دادن در ارائه آموزش های ترویجی به رهبران، مدیران و نهادها و گروه های خاص.

• • طراحی کمیته های تخصصی همکاری با حضور کارشناسان تخصصی به منظور بهره مندی از نظرات و اطلاعات و دانش ایشان، توأم با مشارکت در ترویج و آموزش مخاطبین.

• • طراحی واحدهای مشاوره و راهنمایی در سطح دانشگاه ها، ادارات تعاون با حضور کارشناسان خبره، ارشد و با تجربه.

• • تشکیل کمیسیونهای مشترک توافق نامههای همکاری مشترک با دستگاه های اجرایی و دانشگاهها، تعیین دفاتر یا کمیتههای کاری در دستگاه های مقابل و تعیین حمایتها و نظارت و هدایت دو طرف در تشکیل و توسعه و ترویج تعاونیها.

• • لزوم مشارکت گروه های مختلف عمومی و تخصصی در داخل و خارج از آن در توسعه آموزش ها و هدایت و راهنمایی مؤثر مخاطبین.

• • بکارگیری روش های معمول ترویجی و به ویژه بهره گیری از رسانه های گروهی و صدا و سیما.

• • تشکیل واحدهای غیردولتی و تعاونی ترویج، برقراری نظام سرباز مروج تعاون و …

• • تکمیل آموزش ها و به هدف رسانی تعاونی ها.

• • ترویج تشکیل تعاونی های مشاوره مهندسی، بازاریابی و بازاررسانی، خدماتی و خدمات آموزشی.

• • انجام فعالیت های ترویجی در تسهیل تشکیل تعاونی ها، راه اندازی و بهره برداری، فعالیتهای مالی و حقوقی در تعاونی ها و کاهش مشکلات تعاونی ها در اخذ وام و تسهیلات بانکی.

• • تقویت روحیه تعاونی و ترویج ارزش های تعاونی به منظور کاهش گرایش و تمایل غالب آنها صرفاً به مباحث مالی و اقتصادی و اخذ وام.

• • تقویت نیروی انسانی بخش ترویج از جهات کمی و کیفی و بهره مندی از آموزش های لازم در کل کشور.

• • تقویت بودجه های ترویجی.

• • برقراری ارتباطات مؤثر و هماهنگیهای لازم بین بخشهای آموزش، تحقیقات، ترویج، روابط عمومی و امور بین الملل در سازمان.

• • توسعه ارتباط با سایر کشورها به منظور بهره گیری از تجربیات و سیستم های آموزشی.

• • توسعه ارتباطات و عضویت در سازمانها و مراکز بین الملی با هدف بهرهگیری از امکانات و روش ها.

• • تفکیک مخاطبین، موضوعات، محورهای ترویجی و طراحی برنامههای خاص ترویجی.

• • تدوین برنامه های استراتژیک و پنجساله در بخش ترویج.

• • طراحی نظام های ویژه ارزیابی و ارزشیابی در برنامه های آموزشی و ترویجی.

• • طراحی تحقیقات مؤثر امکانسنجی تشکیل و تقویت تعاونیها در نقاط مختلف کشور بر اساس اولویتهای کلان جامعه.

• • طراحی سیستم هدایت مؤثر مخاطبین به بخشهای تخصصی به منظور رفع مشکلات و سؤالات.

• • فراهم نمودن زمینه مؤثر آموزش های ترویجی در دستیابی تعاونیها به اهداف مادی و معنوی و دستیابی به اهداف و ارزش های والای تعاونی.

• • کمک و هدایت تعاونی ها در بازاررسانی، بازاریابی، تشکیل اتحادیهها و ارتباط با دستگاه های مرتبط و بین المللی و نمایشگاه ها و سمینارها.

• • طراحی سمینارها و گردهمایی های آموزشی و ترویجی.

• • توسعه آموزش های تعاونی از طریق نهادها و ارگان ها و دانشگاه ها و ارتقای دانش مدیران و کارشناسان در بخش تعاون.

• • تلاش در جهت شناسایی و معرفی تعاونی های موفق و نمونه و معرفی آنها به روش های مختلف.

• • اطلاع رسانی و آگاهی دادن به عموم مردم تا حد ممکن از مزایای بخش تعاونی.

• • تلاش در جهت تقویت بخش ترویج و تعاون از طریق مجامع قانونی، حقوقی، دولت و تبیین دیدگاه فرا سازمانی تعاون در کشور.

در یک جمع بندی اجمالی می توان ضمن تأکید مجدد بر اهمیت و نقش آموزش و ترویج در تعاونی ها، به ویژه تعاونی های کشاورزی و تولید روستایی بر اهمیت انجام نیازسنجی آموزشی در این تعاونی ها و ارائه آموزش های ترویجی در همه ابعاد مبنتی بر نیازها و اولویت های اعضا و ارکان تأکید نمود. بی تردید اهمیت موضوع آموزش در بین مدیران تعاونی های تولید روستایی و اهمیت و جدیت ایشان در پیگیری به منظور ارائه آموزش های مورد نیاز به اعضا و ارکان تعاونی ها به عنوان یکی از شاخص های موفقیت مدیران تعاونی ها مطرح بوده و می تواند در بین مدیران تعاونیهای خودگردان و غیرخودگردان مورد مقایسه قرار گیرد. در این خصوص سابقه پیگیری و ارائه آموزش های ترویجی می تواند به عنوان یک شاخص مهم مد نظر قرار گیرد. این سابقه در ابعاد زیر قابل بررسی است:
(ج)الگوی های پذیرش و توسعه روش های تعاون
۲-۲۷مدل پذیرش و توسعه فناوری^[۱۹]
به منظور شناخت عوامل اثرگذار بر پذیرش از سوی کشاورزان، باید تئوری های مطرح در این زمینه بررسی شوند. از این رو، مطالعاتی در زمینه عوامل مؤثر بر تمایل افراد برای به کارگیری تکنولوژی انجام شده است. نایسوین و همکارانش^[۲۰] (۲۰۰۵)، ادارک مفید بودن، سهولت کاربرد، لذت بخش بودن، صراحت درک شده و همچنین هنجارهای ذهنی و کنترل رفتاری را به عنوان عوامل مؤثر در به کارگیری خدمات شناسایی کردند. نتایج مطالعه دیگری که در سال ۲۰۰۵ به وسیله همین گروه انجام شد، نشان داد که هنجارهای اجتماعی و انگیزه های درونی مانند لذت بخش بودن در تصمیم گیری بیشترین تأثیر را بر کاربران زن جهت استفاده از خدمات دارد، در حالی که انگیزه های بیرونی از قبیل مفید بودن و صراحت درک شده، بیشترین نقش را در تصمیم گیری کاربران مرد ایفا می کند. اثر سهولت کاربرد و نگرش ها بر روی هر دو گروه زن و مرد یکسان است (Nysveen, Pedersen, Thorbjornsen, 2005).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

مطالعه انجام شده توسط هم و همکارانش^[۲۱] (۲۰۰۵)، اساس نگرش مثبت نسبت به کاربرد فناوری و مفید بودن آن، مهم ترین عامل مؤثر در به کارگیری خدمات توسط کاربران است. در مطالعه هونگ و همکارانش^[۲۲] (۲۰۰۳)، سرعت ارتباط، رضایت کاربر، قدرت آفرینندگی شخصی، سهولت کاربرد و مفید بودن مهمترین عوامل تعیین کننده تمایل اشخاص نسبت به خدمات هستند.
دیویس^[۲۳] (۱۹۸۹)، مدل پذیرش فناوری را ارائه داد. این مدل برای پیش بینی عوامل اثرگذار بر پذیرش فناوری اطلاعات توسط کاربر و کاربرد آن در عمل طراحی شده است. اساس این مدل بر اساس تئوری عمل منطقی آجزن و فیشبین و تئوری رفتار برنامه ریزی شده آجزن است. در مدل یاد شده، ادراک مفید بودن و سهولت کاربرد عواملی هستند که بر روی تمایل کاربر برای استفاده از یک فناوری اثر دارند (Davis, 1989).
در نمودار ۳ مدل پذیرش فناوری نشان داده شده است. ونکیتز و دیویس^[۲۴] (۲۰۰۰) ، مدل پذیرش فناوری اولیه را توسعه داده و هنجارهای ذهنی را نیز به عنوان عامل اثرگذار بر تمایل شخص به استفاده از فناوری، به مدل پذیرش فناوری اضافه کردند.
نمودار ۳٫ مدل پذیرش فناوری (Cho, 2004)