مقادیر محاسبه شده
۴۲۹/۳
۰۸/۰
۹۳۹/۰
۹۵۵/۰
۰۲۴/۰
۹۸۳/۰
۹۵۰/۰
نتیجه
تایید
تایید
تایید
تایید
تایید
تایید
تایید
شاخص های برازش مطلق (RMR, GFI, AGFI) : شاخص هایی هستند که بر مبنای تفاوت واریانس ها و کواریانس های مشاهده شده از یک طرف و واریانس ها و کواریانس های پیش بینی شده بر مبنای پارامترهای مدل تدوین شده از طرف دیگر قرار دارند. وجود درجه آزادی بالا(نزدیک به مدل استقلال) و کای اسکوئر پایین(نزدیک به مدل اشباع شده) نشان از قابل قبول بودن مدل و مطلوبیت آن می باشد. نتایج به دست آمده از بررسی شاخصهای برازش مطلق برای مدل کیفیت خدمات نشان از تایید مدل است. زیرا برای تمام شاخصها، مقادیر عددی به دست آمده در ناحیه مطلوب قرار دارند.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
شاخص های برازش تطبیقی(NFI, CFI) : این شاخص ها در جهت تکمیل شاخص های مطلق بکار برده می شوند بدین معنا که با مبنا قرار دادن یک یا چند مدل، مدل نظری تدوین شده تحت آزمون را با آن مقایسه و نشان می دهد که آیا به لحاظ آماری قابل قبول تر تلقی می شود، ضعیف تر است و یا اینکه تفاوتی با آن ندارد. در اغلب موارد مدل مبنا یک مدل استقلال است. به این ترتیب اغلب موارد شاخص های برازش تطبیقی نشان میدهند که مدل تدوین شده تا چه اندازه توانسته است از یک مدل استقلال فاصله بگیرد. هر چه این فاصله ها بیشتر باشد برازش مدل مطلوب تر تلقی می شود.
شاخصهای مقتصد (RMSEA,X2/df) : با ارائه این شاخص ها تلاش شده تا مهمترین نقطه ضعف شاخص های برازش مطلق یعنی بهبود مقدار شاخص های برازش با افزایش پارامتر به مدل جبران شود. مبنای اصلی در این گروه از شاخص های برازش آن است که به ازای هر پارامتری که به مدل افزوده می شود این شاخص ها جریمه می شوند و مقدار آنها کاهش می یابد.
توجه : نسبت کای اسکوئر به درجه آزادی (X2/df) که کای اسکوئر نسبی خوانده می شود به جهت قضاوت درباره مدل تدوین شده و حمایت داده ها، شاخص مناسبی می باشد که مقدار پایینتر از ۳ مناسب می باشد. همچنین مطابق تحقیقات صورت گرفته در زمینه مقدار مطلوب و مقدار قابل قبول این شاخص ، نتیجه شده است که مقادیر کمتر از ۳ مطلوب و مقادیر ۳ تا ۵ قابل قبول هستند.
در جدول فوق مقدار ۴۲۹/۳ گزارش شده است و نشان از وضعیت نسبتا قابل قبول برای مدل است. باتوجه به مقادیر سایر شاخصها میتوان این مقدار را قابل قبول فرض کرد.
با بررسی شاخصهای برازش به دست آمده از آزمون مدل در جدول فوق، نتیجه میگیریم که مدل از برازش مناسبی برخوردار است و نیازی به اصلاح ندارد و رابطه متغیرهای مشاهده شده با متغیر مکنون مورد تایید است.
۴-۳-۱-۲ تحلیل عاملی تاییدی تقویت ارزش ویژه برند
برای متغیر مکنون تقویت ارزش ویژه برند در پرسشنامه تحقیق ۵ سنجه درنظر گرفته شد. تحلیل عاملی تاییدی (روایی سازه) مربوط به تایید رابطه بین متغیرهای مشاهده شده q6 تا q10 با متغیر مکنون تقویت ارزش ویژه برند با بهره گرفتن از AMOS در ادامه ارائه میگردد:
نمودار ۴-۷ : مدل تحلیل عاملی تاییدی تقویت ارزش ویژه برند با ضرایب غیر استاندارد
نمودار ۴-۸ : مدل تحلیل عاملی تاییدی تقویت ارزش ویژه برند با ضرایب استاندارد
ضرایب غیر استاندارد بدون مقیاس هستند، از اینرو برای تجزیه و تحلیل مربوط به بارهای عاملی از ضرایب استاندارد استفاده میکنیم. این ضرایب مطابق نمودارهای فوق نشان میدهند که متغیر شماره ۶ بیشترین بارعاملی را از عامل مکنون ارزش ویژه برند دریافت کرده است. بررسی معنیداری بارهای عاملی در جدول زیر ارائه میشود :
جدول ۴-۱۳ : معنیداری بارهای عاملی متغیر مکنون تقویت ارزش ویژه برند
Estimate
S.E.
C.R.
P
Label