عملیاتی
ب- سازمان با حیطه نظارت گسترده
* مزایا
سرپرستان از قدرت بیشتر برخوردارند
سیاست‌ها باید واضح باشند
مرئوسین باید به دقت انتهاب شوند.
کیفیت استثنایی و ویژه برای مدیریت
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
منبع: (سید جوادین، ۱۳۸۴: ۳۶۶)
* معایب
گرایش به عملیات بیشتر و نظارت بر مدیران که می‌تواند مشکل آفرین باشد
خطر از بین رفتن کنترل به دلیل روابط زیاد
روش‌های ساختار سازمانی(طراحی سازمان)
برای طراحی ساختار سازمان روش‌های مختلفی وجود دارد. اتخاذ شیوه‌ی مناسب باید براساس شرایط محیطی، نوع فعالیت و اهداف و راهبرد و سایر عوامل مهم اثرگذار باشد. روش‌های معمول سازماندهی در این قسمت توضیح داده می‌شود. همچنین به نکات مثبت و منفی آنها در شرایط مختلف اشاره می‌شود.
ساختار مبتنی بر نوع وظیفه
در تهیه‌ی چنین ساختاری، فعالیت‌های اساسی سازمان بر حسب وجوه مشترکی که دارند، گروه‌بندی می‌شوند. برای مثال همه مهندسین در واحد مهندسی قرار می‌گیرند. بازاریان در واحد بازاریابی و در مورد تحقیق و توسعه و تولید هم همین گونه عمل می‌شود. در نمودار شماره (۲-۲) نمونه‌‌ای از این نوع ساختار نشان داده شده است.
نمودار ۲- ۲: ساختار مبتنی بر وظیفه
مدیر عامل
معاون بازاریابی
معاون تولید
معاون تحقیق و توسعه
معاون
برنامه‌ریزی
معاون اداری و مالی
منبع: (زارعی متین، ۱۳۸۷: ۲۱۸)
به طور کلی اگر محیط ثابت باشد، فن آوری یکنواخت و عادی باشد و نیز واحدهای سازمانی وابستگی زیادی به یکدیگر نداشته باشند چنین ساختاری مؤثر است. اما اگر محیط تغییر کند، سازمان نمی‌تواند به سرعت از خود واکنش نشان دهد. واحدهای سازمانی از هماهنگی لازم برخوردار نیستند. البته مدیران سعی می‌کنند تا با ایجاد ارتباطات افقی بین واحدها این نقطه ضعف مهم را بپوشانند.
ویژگی‌های ساختار سازمانی مبتنی بر نوع وظیفه:
الف) محتوا:
- ساختار: مبتنی بر نوع وظیفه یا فعالیت سازمانی
- محیط: با ثبات و نسبتاً مطمئن
- فن آوری: عادی و یکنواخت، وابستگی بین واحدها اندک
- اندازه: کوچک یا متوسط
- هدف: کارایی درون سازمانی، کیفیت بالای فنی
- اختیارات: مدیر واحد
ب) نقاط قوت:
۱- در درون واحدها، صرفه جویی به مقیاس صورت می‌گیرد.
۲- افزایش مهارت کارکنان در محدوده‌ی کاری واحد سازمانی.
۳- سازمان می‌تواند هدف‌های تخصصی واحدهای خود را تأمین کند.
۴- اگر سازمان یک نوع محصول یا خدمات تولید کند، این ساختار مناسب است.
۵- برای سازمان‌های کوچک و متوسط مناسب است.
ج) نقاط ضعف:
۱- نسبت به تغییرات نمی‌تواند به سرعت از خود واکنش دهد.
۲- تصمیمات معمولاً توسط مدیر ارشد سازمان صورت می‌گیرد.
۳- هماهنگی در سطح افقی سازمان (بین واحدها) ضعیف است.
