اسلامی بیدگلی و خان احمدی(۱۳۹۱) این امکان را بررسی کردند که آیا امکان‌پذیر است ریسک پرتفوی را بر اساس مدل ناهمسانی واریانس شرطی تعمیم یافته کاهش داد. آن ها در مطالعه خود با محاسبه ریسک محقق شده پرتفوی‌های بهینه شده بر اساس واریانس شرطی و ماتریس همبستگی، پسماندهای استاندارد شده، تأیید کردند که می‌توان با چنین راهبردی، ریسک پرتفوی را به طور معناداری کاهش و عملکرد آن را بهبود بخشید.
نبوی چاشمی و داداش پور عمرانی(۱۳۹۱) در مطالعه خود جهت انتخاب سبد سهام چند‌هدفه تحت محدودیت احتمالی در بازار سرمایه ایران، به ارائه مدل ریاضی چند هدفه به صورت تک زمانه به همراه محدودیت احتمالی پرداختند. آن ها به این نتیجه دست یافتند که برای اندازه‌گیری ریسک سبد سهام اگر سنجه بازده را با دو سنجه‌ی ریسک یعنی واریانس و انحراف مطلق ترکیب کنیم این امکان فراهم می‌شود تا سرمایه‌گذاران بتوانند با در نظر گرفتن محدودیت‌های مرتبط با هزینه های معاملاتی، ریسک سبد سهام مورد نظرشان را با دقت اندازه‌گیری کنند تا به سبد سهامی با بیشترین بازده و کمترین ریسک دست یابند.
ابزری و همکاران(۱۳۹۲) در پژوهشی به ارائه یک مدل ریاضی چند هدفه و تک زمانه برای سرمایه‌گذاری در سبد سهام تحت یک سنجه ریسک ترکیبی، جهت اندازه‌گیری ریسک سبد سهام پرداختند. به این صورت که با ترکیب سنجه بازده با دو سنجه‌ی ریسک یعنی نیم واریانس و ارزش در معرض ریسک شرطی این امکان را فراهم می‌کند که سرمایه‌گذاران بتوانند ریسک سبد سهام مورد نظرشان را اندازه‌گیری کنند. نتایج نشان داد که استفاده از دو سنجه‌ی ریسک به طور همزمان، دقت تصمیم گیرندگان و سرمایه‌گذاران بازار سرمایه در انتخاب سبد مطلوب برای سرمایه‌گذاری را افزایش می‌دهد.
فاضل یزدی و دیگران(۱۳۹۲) جهت بررسی عملکرد شبکه های عصبی مصنوعی در پیش‌بینی کارایی سرمایه فکری شرکت‌های بخش خودرو و ساخت قطعات در بورس اوراق بهادار تهران، آن ها به این نتیجه رسیدند با بهره گرفتن از شبکه عصبی مصنوعی با دقت بالایی می‌توان کارایی سرمایه فکری شرکت‌های صنعت خودرو در بورس اوراق بهادار را پیش‌بینی کرد.
شایگان مهر(۱۳۹۳) در پژوهشی به ارزیابی عملکرد صندوقهای سرمایه‌گذاری مشترک ایران با بهره گرفتن از معیار تسلط تصادفی و مقایسه با نتایج حاصل از نسبت شارپ و نسبت سورتینو به عنوان شاخص‌هایی از نظریه مدرن و فرامدرن پرتفوی، پرداخته است. بازه زمانی مورد مطالعه از ابتدای سال ۱۳۸۹ تا پایان سه ماهه دوم سال ۱۳۹۲ میباشد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که بین صندوقهای سرمایه‌گذاری مشترک مورد مطالعه تسلط تصادفی مرتبه اول، مرتبه دوم و مرتبه سوم وجود دارد. بر اساس نتایج این پژوهش و با توجه به نرمال بودن تابع توزیع بازدهی اکثر صندوقهای مورد مطالعه، بین رتبه‌بندی معیار تسلط تصادفی با رتبه‌بندی‌‌های نسبت شارپ و نسبت سورتینو ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین ضریب همبستگی بین نتایج معیار تسلط تصادفی و نسبت سورتینو بیشتر از ضریب همبستگی بین نتایج معیار تسلط تصادفی و نسبت شارپ میباشد.
جدول۲-۱٫ مروری بر پژوهش‌های خارجی گذشته
ردیف
پژوهشگر(ان)
سال پژوهش
موضوع پژوهش
نتایج
۱
هری مارکوئیتز
۱۹۲۵،۱۹۵۹
تاًثیر تنوع سازی بر کارایی سرمایه گذاری
با پیشنهاد مرز کارا برای سرمایه گذاران با توجه به پذیرش ریسک مختلف را یاری کرد. بعدها (۱۹۵۹) وی نیم واریانس را جایگزین واریانس نمود.
۲
سورتینو و پرایس
۱۹۹۴
سنجش عملکرد در چهارچوب ریسک نامطلوب
آن ها در پژوهش خود به این نتیجه رسیدند که نوع توزیع داده ها به لحاظ نرمال بودن یا نبودن به شدت بر نتایج به کار گرفتن واریانس به عنوان معیار ریسک اثر می‌گذارد.
۳
اوگریکزاک و روسزکزنسکی
۱۹۹۹
از تسلط تصادفی تا
مدل های میانگین-
ریسک، نیم واریانس به عنوان معیار ریسک
نتایج حاصل بیانگر این مطلب است که بررسی های
مدل های میانگین-انحراف معیار، میانگین-نیم انحراف معیار با بررسی های تسلط تصادفی مرتبه ی دوم در تعیین مرز کارا و پرتفوی مطابقت دارد.
۴
کجتسا و کیف
۲۰۰۳
تحلیل عملکرد
صندوق های
سرمایه گذاری مشترک
با معیار تسلط تصادفی
تحلیل آن ها برای بیان کارایی معیار تسلط تصادفی در انتخاب صندوق سرمایه گذاری مشترک از میان سایر فرصت های سرمایه گذاری بیانگر این مطلب است که معیار تسلط تصادفی در مقایسه با معیار میانگین واریانس معیار بهتری است و برای مشاوران مالی و سرمایه گذاری، استراتژی های ممکن را فراهم می‌کند تا ترجیحات سرمایه گذاری را از میان همه ی انتخاب ها برگزینند.
ردیف
پژوهشگر(ان)
سال پژوهش
موضوع پژوهش
۵
میرا و همکاران
۲۰۰۵
مقایسه تست میانگین-واریانس با تست تسلط تصادفی در حالت متنوع سازی پرتفوی با دارایی های بین‌المللی
۶
پست و ولیت
۲۰۰۶
ریسک نامطلوب و
قیمت گذاری دارایی
۷
فرناندز و گومز
۲۰۰۷
مدل میانگین – واریانس با موًلفه های محدود” (CCMV)
۸
گریو و
رینگوئتسو
۲۰۰۷
مقایسه فرصت های سرمایه گذاری با بهره گرفتن از معیار تسلط تصادفی
۹
اسکایلت و توپالوگلو
۲۰۱۰
آزمون هایی برای کارایی
تسلط تصادفی
۱۰
اگلیاردی و همکاران
۲۰۱۲
شاخص جدید ریسک کشور برای بازارهای نو ظهور، در بستر رویکرد تسلط تصادفی
ردیف
پژوهشگر(ان)
سال پژوهش
موضوع پژوهش
۱۱
هسو و وانگ
۲۰۱۳
تعیین مرز کارای
پرتفوها با بهره گرفتن از
معیار تسلط تصادفی
مرتبه دوم
تعیین مرز کارای
پرتفوها با بهره گرفتن از
معیار تسلط تصادفی
مرتبه دوم
نتایج آن ها برای انتخاب پرتفوی با بهره گرفتن از معیار تسلط مرتبه ی دوم بیانگر این توصیه است که برای سرمایه گذارانی که تعریف اولویت ریسک برایشان دشوار است بهترین معیار برای سنجش عملکرد و انتخاب پرتفوی معیار تسلط تصادفی مرتبه‌ی دوم است.
قیمت گذاری اوراق مشتقه تحت محدودیت تنوع سازی با رویکرد تسلط تصادفی
آن ها با معیار تسلط تصادفی نشان دادند، پذیرفتن ریسک غیر سیستماتیک این واقعه از سوی سرمایه گذاران به شدت تحت تأثیر اختیار معامله آن ها میباشد.
