(nm)
زمان ماندگاری
(روز)
رنگ
ویسکوزیته
(mPa.S)
TiO2(T)
۶/۳۷-۳/۴
۲/۱۸
۴۵
زرد
۲۶/۲
SnO2
۲۴-۱/۳
۴/۹
۳۵
زرد کمرنگ
۱۱/۴
Ce2O3
۳/۳۴-۸/۳
۲/۱۲
۳۰
بیرنگ
۲۶/۴
T-%5Sn-%2Ce
۸/۳۵-۳/۳
۳/۱۳
۴۰
زرد
۸۷/۲
باتوجه به نتایج حاصل از DLS توزیع و متوسط اندازه ذرات سل، با افزایش دوپنت در ساختار سل کاهش و ویسکوزیته به طور جزئی افزایش یافته است. هر چه ویسکوزیته بالاتر باشد زمان ژلاسیون کمتر است و کاهش
زمان ژلاسیون به معنی افزایش اندازه ذرات ثانویه ( اگریگیت[۶۱]ها) در سل میباشد [۱۱۰].
یکی از فاکتورهای موثر درکاهش جدایش فازی pH است [۱۱۱]. طبق گزارشات سل نانو دیسپرز تیتانیا حاوی ذرات آناتاز، در محیط اسیدی در محدوده ۵/۲۵/۰ پایدار میباشد. بار مثبت و سطح آبدوست[۶۲] باعث پایداری ذرات میگردد [۱۱۲]. در سل تیتانیای تهیه شده، pH برابر با ۱۸/۱ بوده و این مقدار بسیار کوچکتر از نقطهی ایزوالکتریک[۶۳] تیتانیا است. در چنین شرایطی آلیگومر[۶۴]های مشتقشده از آلکوکسیها بار الکتریکی مثبت پیدا می کنند و با دافعه الکتروستاتیک پایدار میشوند. در شرایط اسیدی با کندانسیون مناسب در توزیع
وسیعتری رشد می کنند و بهعنوان یک مانع برای جدایش فازی خودنمایی می کنند [۱۱۰].
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
۴-۲ نتایج آنالیز TG-DTA
یکی از فاکتورهای موثر در رفتار فتوکاتالیستی تیتانیا، تشکیل فاز کریستالی آناتاز یا روتایل حاصل از دمای کلسیناسیون مناسب میباشد، لذا تعیین این دما ضروری میباشد. با بهره گرفتن از این آنالیزها به طور همزمان، میتوان اطلاعاتی درباره خروج مواد فرار، دمای تقریبی آغاز و پایان استحالهها، میزان کاهش یا افزایش وزن ماده و دمای مربوط به آن را به دست آورد. البته قابل ذکر است که سرعت گرمایش، مقدار ماده تحت آزمایش و دماهای مربوط به استحالهها و… در این آزمایش موثر است. بنابراین از نتیجه این آزمایش در کنار دیگر آزمایشها و نیز مطالعات محققان دیگر برای طراحی عملیات حرارتی مطلوب میتوان سود برد. ابتدا سل تیتانیا بعد از حرارتدهی (دمای C˚۵۰) بر روی همزن تبدیل به ژل و روی این ژل آنالیز حرارتی انجام شد. نتایج حاصل از آنالیز TG-DTA حاصل از ژل تیتانیا در شکل ۴-۲ نشان داده شده است. آنالیز حرارتی از دمای اتاق تا دمای C˚۸۰۰ با سرعت گرمایش /min C˚۱۰ انجام شده است.
کاهش وزن نمونه بهتدریج با افزایش دما تا حدود C˚۶۰۰ افزایش یافته ولی بالاتر از این دما با افزایش دما و افزایش تیتانیوم، تغییرات در کاهش وزن خیلی جزیی بوده است (کل کاهش وزن طی این فرایند برابر با %۷/۲۷ است). ۱) ساختار بالک وابسته به میزان تیتانیوم است. ۲) بعضی پیوندهای تیتانیوم مثل Ti-O-R، Ti-OH، Ti-O-Ti با افزایش تیتانیوم می تواند شکل بگیرد. ۳) مواد آلی موجود بخاطر حضور تیتانیوم بیشتر، به سختی حذف میشوند [۱۱۳].